Rozdział 38.

Rozdział 38.

-Tylko uważajcie na siebie. –powiedziała pani Granger.

-Nie martw się mamo.

-Draco, nie szalej tam. –upomniała chłopaka jego matka.

-Mamo, ja jestem rozsądnym chłopakiem.

-Zależy kiedy. –powiedziała i ucałowała syna w policzek.

-Hahahaha no tak. Miłej zabawy!

-Pa, mamo! Pa tato! –młoda para pożegnała się rodzicami i chwyciła walizki oraz  klatkę z sową. Obrócili się w miejscu.

            Stali na jakiejś polanie. Niedaleko był las i mały drewniany domek, przed którym stał jakiś mężczyzna.

-To tu. –powiedział Draco i ruszył w stronę domu.

-Słyszałam, że tu obowiązuje język tajski. Jak się z nim dogadasz?

-Spokojnie. Mam swój sposób.

-No okej. A wiesz, że historia tego państwa wiąże się z migracją Tajów. Pochodzili oni z południowo- zachodnich Chin. No i ci Tajowie dotarli do tych terenów w X-XII wieku.  Teraz kraj dzieli się na 6 regionów i 72 prowincji: , Chon Buri, Chumphon, Kalasin…

-Hermiono! Wiem, że ty wiesz, ale mnie jakoś nie obchodzi historia Tajlandii. Przyjechałem tu na podróż poślubną.

-Ach…-mruknęła Hermiona trochę zmieszana. –Zapomniałam się.

            Podeszli już pod domek. Mężczyzna zaczął coś mówić w języku tajskim i żywo gestykulować. Draco przytakiwał głową. Wreszcie mężczyzna dał mu klucze mruknął coś na do widzenia i odszedł.

-Ty go rozumiesz? –zapytała zdziwiona Hermiona.

-Nie. Po prostu kiwałem głową.

-Hahahaha…dobra wchodzimy. –ściany były obłożone ładnymi belkami (nie wiem jak to się nazywa >.< ). Po lewej stronie był kominek, a po prawej kanapa. Z ścianie naprzeciwko było troje drzwi. Jedne prowadziły do małej  łazienki, drugie do kuchni, a trzecie do sypialni. – Przytulnie tu. Pójdę się rozpakować.

-To ja wyślę sowę do naszych mam.

            Nabazgrał coś szybko na pergaminie i podał sowie.

-To dasz mojej mamie, a to mamie Hermiony. Dobra zmykaj. Hermiono?

-Tak?

-A która jest godzina?

-No jakoś trzecia…bo ja wiem…

-Czyli możemy uznać, że jest noc?

-No chyba tak, a co?

-No bo dzisiaj braliśmy ślub…wczoraj. Jakoś wczoraj i dzisiaj. –Hermiona parsknęła śmiechem. – i trzeba odbyć noc poślubną.

                                                                       *

            Była godzina czternasta. Zjedli coś szybko i wyszli na plażę. Było to jakoś piętnaście minut drogi. W porównaniu z otoczeniem przed ich domkiem, a plażą tu nie dało się przejść. Co chwila Hermiona wpadała na jakiegoś turystę.

            Na plaży było pełno ludzi. Trudno było znaleźć trochę miejsca. Po dokładnym przeszukaniu całej plaży udało im się znaleźć trochę wolnego miejsca. Rozłożyli kocyki.

            Słońce piekło niemiłosiernie. Draco nakrył się ręcznikiem na głowę i leżał, a Hermiona masowała mu plecy.

-Wiesz, co? Możemy jutro iść zwiedzać.

-Nie. Hermiono w taki upał to ja się nigdzie nie ruszam.

-Ale tu jest tyle rzeczy do zwiedzania! To byłby grzech, przegapić taką okazję!

-Ja się nigdzie nie wybieram. I ciebie też nie puszczę. –dodał widząc minę Hermiony, która wyrażała: „To sama pójdę”.

-Nie masz prawa!

-Coś wymyślę. Pozwiedzamy jak tylko będzie chłodniej.

-A jeśli nie będzie?

-To przez jeden dzień się pomęczę i pójdę z tobą.

-Kochany jesteś.

-Przecież wiem.

-Skromność, to jedna z twoich wielu zalet.

-Oczywiście.

-Idziemy na spacer?

-Okey… chodź. –wziął ją za rękę. Byli już blisko wody, kiedy jakiś szalony pomysł wpadł mu do głowy. – Umiesz pływać, prawda?

-Umiem, a co?

            Wziął ją na ręce i zaczął biec z nią w stronę wody.  Fale cichutko odbijały się o brzeg.

-Draco, co ty robisz?! –wrzasnęła Hermiona. Ludzie najbliżej nich obserwowali całą sytuację.

-Wykąpiemy się.

            I ostrożnie zanurzył ją w wodzie.

-Draco!

____________________________________________________________________________________________________________________________

Doszłam do wniosku, że nie dodałam wam jednego rozdziału. Jeśli chcecie go przeczytać, to piszcie. Wstawie go wieczorem, albo jutro